Het was alweer tijd voor een scan: het moment van de waarheid. Nachten lang niet slapen en dagenlang buikpijn. De eerste scan tijdens mijn onderhoudstherapie en er gingen weer vele vragen door mijn hoofd. ‘Wat als deze chemo’s niet aanslaan? Wat als ik uitzaaiingen heb? Wat als ik weer zwaardere behandelingen nodig heb?’
Het werd steeds erger en gekker. Gelukkig was het nergens voor nodig, want ik heb goed nieuws gehad! Het beste nieuws van de maand ✨
De tumor is stabiel. Hij is niet groter geworden, maar helaas ook niet kleiner. Dit hadden we stiekem wel gehoopt. Vandaag heb ik wel te horen gekregen dat de verwachting niet is dat hij nog kleiner gaat worden. Ook met de tumor die er nu nog zit, kan ik genezen. Ze gaan er namelijk vanuit dat het dood littekenweefsel is. En blijft.
De tumor zit nog steeds om mijn halsslagader heen, waardoor een operatie niet mogelijk is. Dit is nog steeds in mijn nadeel. Na de uitslag van mijn vorige scan, met de gevonden mutatie, zat de angst heel erg hoog. Deze scan is ook na twee maanden alweer gemaakt ipv na drie maanden. Dit zal de komende tijd ook zo zijn. Alles voor zekerheid..
Ik eet taart vandaag! Opgelucht, blij en dankbaar zijn de woorden die mijn dag vandaag omschrijven. Ik heb er weer sowieso 2 tot 3 maanden rust bij en dat maakt mij op dit moment een heel gelukkig meisje!