Vandaag was de dag! Vandaag werd ik geopereerd aan mijn eierstok en werd er een port-a-cath geplaatst. Rond half 9 vanochtend reed ik, met een operatiejurkje aan, in een ziekenhuisbed naar het WKZ. Tussen het Prinses Máxima Centrum en het WKZ is er een regenboogbrug gebouwd, zodat je gemakkelijk naar de ‘overkant’ kan lopen. Alle operaties worden namelijk in het WKZ uitgevoerd en niet in het Máxima zelf.
De spanning zat ontzettend hoog. Dit was mijn eerste operatie, dus ik had geen idee wat ik kon verwachten. Daarnaast mocht ik tot nu toe niet onder narcose vanwege mijn luchtpijp. Dit brengt vandaag de spanning nog wat extra omhoog. Onderweg naar de operatiekamer bekeek ik alle kleuren van de brug en kletste ik gezellig met mijn verpleegkundige. De laatste controles werden gedaan en ik werd gelukkig goed gekeurd! Klaar om te beginnen!
Eenmaal op de operatiekamer aangekomen schrik ik van de hoeveelheid mensen in blauwe pakken en alle apparatuur. Ik ga met tranen in mijn ogen liggen op de plaat, in het midden van de grote kamer. Een paar minuten later begint de kamer te draaien en val ik rustig in slaap.
Tijdens de operatie is mijn eierstok verwijderd. Ik heb een grote kans dat ik niet meer vruchtbaar ben na alle behandelingen, dus dit wordt gedaan uit voorzorg. Ik heb hier dan ook zelf voor gekozen. Ik heb een grote kinderwens, dus ik wilde hier heel graag voor gaan. Het geeft geen garantie, maar dit vergroot de kans op eigen kindjes wel iets. Dit geeft een goed gevoel. Al vind ik het bizar dat ik hier als 14-jarige over na moet denken..
De ingreep zelf is niet zo heel groot. Het levert in totaal drie kleine littekens in mijn buik op. Ik kan de eierstok op elk gewenst moment laten terugplaatsen. Maar zo bespaar ik in ieder geval één eierstok van alle chemo’s. Of het helpt, moet de tijd gaan uitwijzen.
Verder is mijn picc-lijn verwijderd en is er een port-a-cath (onderhuidskastje) geplaatst. Omdat ik nu eindelijk weer onder narcose mag, wordt dat gelijk veranderd. Een picc-lijn geeft namelijk veel meer kans op infecties en zit meer in de weg. Een port-a-cath heb je verder geen last van en mag je zelfs mee zwemmen. Hier kunnen ze, als hij is aangeprikt, bloed uithalen maar ook chemo of vocht door toedienen. Het is eigenlijk een ingebouwd infuus wat heel makkelijk aangeprikt kan worden. Ze hoeven namelijk hierdoor niet te zoeken naar aderen. Ik ben blij en dankbaar dat dit nu voor mij ook eindelijk een optie is!
Na 2,5 uur werd ik wakker op de uitslaapkamer. Ik hoorde vrij snel dat de operatie goed is verlopen en dat alles is gelukt. Een hele opluchting! Inmiddels ben ik alweer terug in het Prinses Máxima Centrum. Ik heb veel pijn en ik ben goed misselijk van de narcose, maar ik mag niet klagen. Pijnstillers zijn mijn redding ;)
Als er niks geks gebeurt en de wonden er netjes uit zien, mag ik morgenochtend naar huis. De komende weken mag ik geen dingen tillen en duwen. Ook mag ik bijvoorbeeld niet sporten, fietsen of stofzuigen. Ik moet dus echt even goed herstellen van alles. Hopelijk knap ik snel op, wordt de pijn minder en mag ik morgen lekker naar huis!