De maand maart

Ik was bang na februari in een zwart gat te vallen. Mijn grote dromen (achttien jaar worden en aanwezig zijn op mijn eigen boekpresentatie) waren namelijk voorbij. Gelukkig is dat zware gat niet gekomen en was maart net zo leuk: de drukte ging door en de plannen bleven komen. Ik heb intens genoten van elke dag, van elke minuut. Ik voel me redelijk goed, kreeg een positieve scan uitslag en mocht daardoor nog een levensverlengende chemo ondergaan. Na deze maand kan ik zeggen dat ik zeven (!) maanden geleden de uitslag kreeg dat ik ongeneeslijk ziek ben en daardoor nog maar enkele maanden te leven heb. Ik lig nog steeds niet in de kist en ben tevreden met hoe ik me momenteel voel. Hoe vervelend de situatie ook is, ik ben gelukkig. Gelukkig met de allerliefste mensen om mij heen. Wat een rijkdom. Ik teken gelijk voor nog tienduizend van zulke maanden!

Ik was de afgelopen maand weer veel in het ziekenhuis voor behandelingen, maar deed ook veel leuke en bijzondere dingen:

• Ik ging naar het Herinneringen Concert om mijn vriendin Claudia de Breij te zien strale
• Ik danste een hele avond op het boekenbal
• Ik zat bij BEAU aan tafel op RTL 4
• Ik had mijn eerste twee autorijlessen en voelde me daardoor weer even een gezonde achttienjarige meid
• Ik haalde (samen met een heel team) ruim €820.000,- op tijdens de 538 Ochtendrun voor het Máxima
• Ik mocht mijn verhaal vertellen op een gala voor het Ronald McDonald Kinderfonds
• Ik had de grote eer om Astrid Holleeder te ontmoeten en uitgebreid te spreken
• En ik hakte de knoop door voor mijn volgende grote project. Ik ga hier nog niks over vertellen, maar het helpt mij om weer een ‘doel’ te hebben waar ik me volledig voor kan inzetten. Ik voel me hierdoor weer nuttig. Het geeft mij al dagenlang een grote glimlach, dus ik hoop jullie hier snel meer over te kunnen vertellen..

Ondanks al het verdriet, de chemo, de spanning voor de scan, het overlijden van een lotgenoot, de lastige gesprekken, drie sessies EMDR-therapie en de bijwerkingen, kijk ik door alle bovenstaande momenten met een goed gevoel terug. Mijn leven hangt aan een zijden draadje, dus morgen kan alles omslaan. Dit kan bij iedereen gebeuren, alleen bij mij is het zeker dat dit een keer gaat gebeuren. En helaas sneller dan ik wil. Die gedachte zorgt ervoor dat ik nú wil genieten en herinneringen wil maken met de mensen die ik lief heb. Ik hoop dat jullie hiervan leren om nu je mooiste leven te leven, en niet te denken ‘dit doe ik over een jaar wel’. Want geloof me: ik had ook nooit verwacht dat ik op deze leeftijd ongeneeslijk ziek zou zijn..

Voor nu geniet ik nog even heerlijk na van deze mooie maand ❤️