Afgelopen maandag ging ik met veel moed, maar ook met wat tegenzin richting Utrecht. Ik wist niet zo wat ik van mijn nieuwe chemokuur moest verwachten. Ik grijp deze laatste kans op genezing met beide handen aan, maar sommige uitspraken hebben mij toch wat bang gemaakt. ‘Voordat de kuur start maken we nog even een hartecho en ECG, deze chemo kan namelijk je hartspieren beschadigen’ en ‘bij een te hoge dosering is er een kans dat je lichaam het niet meer trekt’ zijn zinnen waar ik wel van wakker heb gelegen. Ik ben aardig wat gewend, maar het blijft chemo. Ik vraag me soms af wat mijn lichaam nog aankan.
Het was dan ook een lastig moment om weer opnieuw aan een zware chemokuur te worden aangesloten. Ik ging binnen één minuut van een ‘herstellende patiënt’ naar weer een ‘kankerpatiënt’. Hier had ik en heb ik nog steeds ontzettend veel last van. 4 dagen lang lag ik opgenomen in het Máxima en had ik vele flashbacks. Ik werd even in een heel diep gat gegooid. Natuurlijk ben ik nooit uit deze omgeving geweest, maar nu ik weer intensief wordt behandeld voelt het anders.
Fysiek was ik door de heftige uitspraken op veel bijwerkingen voorbereid. Uiteindelijk ben ik eigenlijk niet ziek geworden en daar ben ik dankbaar voor! Ik was de vijfde patiënt die een nieuw middel tegen misselijkheid mocht uitproberen en ik vind het een wondermiddel! Waar ik normaal van dit soort chemokuren twee wekenlang alleen maar aan het spugen was en niet kon praten/lopen, heb ik nu geen enkel spuugzakje aangeraakt. Ik was niet lekker, maar zeker ook niet ziek. Een lichtpuntje in deze zware tijd! Al wil ik nog niet te vroeg juichen. Er kunnen nog bijwerkingen komen en de kans dat deze kuur niks doet is groter dan andersom..
Ik voel me voldaan na 8 zakken met chemo en dankbaar voor deze laatste kans. 12 augustus begint mijn volgende kuur. Ik hoop tot die tijd ook echt te kunnen uitrusten en dingen te kunnen verwerken. Tegelijkertijd weet ik ook dat ik voor mijn tweede kuur weer haaruitval kan verwachten en daar zie ik er als een berg tegenop. Verder ligt er ook een spoedopname ivm lage bloedwaardes op de loer. Ik geniet nu dus van elke minuut dat ik me goed voel ❤️
Reactie plaatsen
Reacties
Wat ben ik blij met deze post van jou, Jade. Heb vanaf maandag elke dag aan je gedacht. Ik was zo bang dat je je weer doodziek zou voelen. Maar gelukkig: dat is niet gebeurd, deze week. Verwerken, Jade, hoe moet je dit verwerken? Probeer er lichtvoetig langs te slenteren in je hoofd en hart. ❤️
Heel veel sterkte,fijn dat je nu minder misselijk bent we leven mee!
Inderdaad, genieten van de goede momenten, dat is zo waardevol!