Ik heb geen goede woorden voor het nieuws wat mijn arts mij net vertelde. Rond 12:15 uur ging de telefoon en toen ik opnam, wist ik gelijk genoeg. De trilling in de stem van mijn arts sprak boekdelen. ‘Ik heb heel slecht nieuws voor je, Jade. We zien weer opnieuw een actieve tumor. Met andere woorden: de kanker is zeer waarschijnlijk terug. We zien weer tumorgroei’.
Dit is echt ontzettend slecht nieuws. De kanker is nu zeer waarschijnlijk voor de tweede keer terug. Dat is gewoon echt geen goed nieuws. De wereld zakt onder mijn voeten vandaan en ik ben momenteel niks waard.
Qua behandeling en slagingspercentage weet ik nog niks. Het is allemaal heel onzeker. Alle specialisten komen snel bij elkaar om een plan van aanpak te maken. Daarna hoor ik meer. ‘Is er überhaupt nog een behandeling mogelijk?’ is de belangrijkste vraag voor nu. Niemand kan mij daar antwoord op geven. Eind van de middag belt mijn oncoloog terug om te vragen hoe het gaat en waarschijnlijk dinsdag word ik in het Prinses Máxima Centrum verwacht. Dan hoop ik meer te horen. Al zijn het misschien niet berichten die ik wil horen..
Ik ben verslagen, angstig en verdrietig. Het is allemaal even zwaar kut. Deze chemo werkt voor mij gewoon niet, dat is wel duidelijk. Het is nu voor de tweede keer onder deze chemo gaan groeien.
Deze scan stond eerst 29 juli gepland, maar is verplaatst naar gisteren. Een klacht bij mijn eerste diagnose was onduidelijk praten en die klacht heb ik nu opnieuw. De angst zat dus al ontzettend hoog en vanochtend stond ik op met een fout gevoel. Diep van binnen wist ik het eigenlijk al.
Ik heb even tijd nodig om dit te verwerken. Het is gewoon ontzettend oneerlijk..