Hang de slingers maar op en eet vandaag een lekker taartje, want ik ben jarig! Ik word overspoeld met berichtjes, kaartjes en cadeautjes, waar ik mega blij van word! Toch voelt jarig zijn sinds mijn diagnose niet meer hetzelfde.
Vorig jaar had ik op mijn verjaardag chemo. Doodziek zat ik naast mijn versierde chemopaal. Dit was mooi en verdrietig tegelijk. Ik kan hier niet veel mooiers van maken. Natuurlijk had ik mijn verjaardag vorig jaar anders willen vieren, maar ik had geen keuze. De chemokuur uitstellen was natuurlijk geen optie en dat had ook echt mijn voorkeur niet. Ik zet alles aan de kant om hopelijk beter te worden..
Gelukkig is mijn verjaardag dit jaar heel anders! Ik voel me naar omstandigheden goed en daar geniet ik volop van! Ik ben mega dankbaar dat ik vandaag 17 jaar mag worden, want ik besef heel goed dat het anders had kunnen zijn. ‘Lang zal ze leven’ is dan ook een liedje wat ik lastig vind. Het heeft sinds m’n diagnose echt een hele andere betekenis gekregen 🥹
Vandaag voelt als een mijlpaal en daarom vier ik FEEST! Ik ben zo dankbaar voor deze leeftijd. Op naar nog veel meer (gezonde) verjaardagen!
