Daar gingen we maandag. Op weg naar kuur 7. Wel al met enige twijfel. Ik had sinds een paar dagen een flinke koortslip. Direct contact opgenomen met het Prinses Máxima Centrum en daardoor kreeg ik dezelfde dag nog medicijnen om dit virus te remmen. Helaas hielp dit niet.
Toen we in het ziekenhuis aankwamen & ik het gezicht van mijn oncoloog zag wist ik genoeg; de kuur wordt uitgesteld. Vervelend, maar deze keer was ik er goed op voorbereid. Het liefste heb ik natuurlijk dat de kuur gewoon door kan gaan, maar als ze dat zouden doen zou ik, in combinatie met een koortslip, nog zieker worden. Gevaarlijk ziek zelfs. Starten met de chemo is nu dus gewoon geen optie. Ik moet eerst herstellen.
De “verrassing” van het gesprek met mijn arts, is dat er een opname nodig was. De medicijnen sloegen gewoon echt niet aan en hierdoor is er meer actie nodig. Ik krijg nu dezelfde soort medicijnen, maar dan door het infuus. Omdat het dan via je bloed binnenkomt, schijnt het beter te helpen. Helaas kon dit op geen enkele andere manier. Gewoon even heel erg balen, ik kan er niks mooiers van maken. Een onverwachte tegenvaller. De chemo uitstellen had ik verwacht, maar een opname niet.
De eerste nacht mocht ik in het Máxima blijven. Hier kreeg ik 3x per dag virusremmende medicijnen. Op dag 2 werd ik overgeplaatst, er was helaas geen plek meer in het Prinses Máxima Centrum. Normaal zou ik dan naar mijn shared care in Rotterdam gaan, maar ook hier was helaas geen plekje. Uiteindelijk ben ik in Delft beland. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik dat best wel spannend vond; een vreemd ziekenhuis waar ik voor de rest nog nooit ben behandeld. Maar wat een mooi ziekenhuis met mega lieve mensen zeg! We zijn helemaal enthousiast & denken zelfs na om hier een deel van mijn behandeling te doen als dit mogelijk is. Dit is namelijk veel beter aan te rijden en vooral natuurlijk fijn als ik ziek ben..
Uiteindelijk moest ik nog in Delft nog 2 dagen blijven & mocht ik daarna heerlijk naar huis! De koortslip is voldoende hersteld en ik mag nu weer verder met de medicijnen thuis om het laatste beetje nog te onderdrukken. Ik ben gelukkig niet ziek van dit virus, ik had alleen een hele dikke onderlip met een grote korst. Tot maandag ga ik nog thuis door om dit virus te bestrijden en dan start mijn chemokuur alsnog. Weinig rust dus en bijna gelijk door naar het volgende ziekenhuis, maar alles voor het goede doel. Ik hoop met mijn hele hart dat de koortslip nu rustig blijft en dat ik gewoon verder kan met mijn behandeling. Dit soort onverwachte grappen werken niet mee..
