Zo intens gelukkig, zo onwijs blij: ik heb er een goede MRI scan bij! Vandaag ben ik gebeld met de uitslag van de scan. ‘Ik heb goed nieuws voor je, Jade’, sprak mijn arts al snel uit nadat ik opnam. Het eerste wat ik dacht of zei is ‘ik kan na wekenlang eindelijk weer ademhalen’.
Op de scan is er vooral veel onrust te zien. Dit komt door de operaties en bestralingen, dus het is goed te verklaren. Er is geen aanwijzing op activiteit van de kanker, het allerbeste nieuws wat ik maar kon krijgen! Ik ben dolgelukkig. Dat is niet in woorden uit te leggen.
Wekenlang had ik een fout gevoel over deze scan. Ik kon niet precies zeggen waarom, maar het voelde deze keer echt niet goed. Ik bleef in mijn achterhoofd houden dat de tumor eigenlijk geen kans heeft gekregen de afgelopen tijd (chemo’s, operatie, lokale bestralingen), maar de angst bleef overheersen. Omdat het in januari zo fout is gegaan, vertrouw ik mijn lichaam niet meer. Dit vertrouwen moet weer groeien, maar dat heeft tijd nodig. Heel veel tijd. In januari voelde ik ook niks op het moment dat de scan werd gemaakt, dus dat zet mijn gedachten op hol. Ik heb afgelopen nachten bijna niet geslapen en ik was gewoon ziek van alle angst. Het gaat eigenlijk ook gewoon om leven of dood. En met die angst valt niet te leven.
Voor nu weet ik weer waar ik het de afgelopen tijd allemaal voor heb gedaan! Ik vier feest en ik eet zometeen een groot stuk taart. Ik ga enorm genieten van deze goede uitslag. De beste opkikker die ik maar kan krijgen op dit moment!